Vrijdag 4 september 2020 - Leeuwarden. In het water van de Zuider Stadsgracht lagen zes heren van WSV Woudrichem in een St Aylesskiff klaar om te starten met hun Elfstedentocht. Vlak voor het middaguur lieten zij hun vier riemen in het water zakken voor de eerste slagen van een tocht die 33 uur later op dezelfde plek zou eindigen.
Het initiatief om deze monsteruitdaging aan te gaan ontstond in het hoofd van Martin Bakker (62) en kreeg concreet gestalte na de Skiffieworlds in 2019. Zijn team, Martins Dream Team, was na het vele trainen voor de 2 km Wk-races toe aan een nieuwe uitdaging. “Omdat het team al ervaring had met langere tochten zoals Great River Race in Londen en Harlingen-Terschelling-Harlingen was de keuze voor de Elfstedentocht snel gemaakt.” aldus Bakker. “Een oer-Hollandse uitdaging die nog niet eerder in een St Aylesskiff is gedaan, daar werden de jongens wel enthousiast van!”
Plannen werden gemaakt en de trainingen werden verlengd om de tocht eind april te kunnen gaan roeien. Daar stak COVID-19 een stokje voor en daarom moesten de ambities van Martins Dream Team de ijskast in. Na versoepeling van de coronamaatregelen in juni mocht er weer in aangepaste vorm geroeid worden en enkele weken later in de vertrouwde samenstelling. Om de tocht nog in 2020 te kunnen roeien, werd snel een lange trainingstocht ingepland. Het was een succesvolle training van 16 uur waarin 125 km werd afgelegd die het team deed besluiten dat het verantwoord genoeg was om op 4 september daadwerkelijk hun plan uit te gaan voeren op Friesche wateren.
Na 8 maanden intensieve voorbereiding roeiden de mannen van Bakker, Erik Kieboom (51), Max Berends (51), Emiel Versluis (50), Olivier Rijbroek (44) en Alfred Vos (47) onder prima omstandigheden van Leeuwarden naar Dokkum voor het eerste virtuele stempeltje. Met zuid-west 3 à 4 van achter, gingen de eerste kilometers voorspoedig en ook met tegenwind op de route terug naar Leeuwarden was er geen vuiltje aan de lucht. Na een pittig stukje op het Van Harinxmakanaal werd het tussen de rietkragen richting Sneek weer rustig op het water tot aan Woudsend waar twee begeleiders met een nieuwe voorraad eten en drinken stonden te wachten. Voorzien van een nieuwe laag crème op de gevoelige delen was de volgende horde een klotsend Slotermeer. Een fikse zijwind maakte er een spectaculaire overtocht van richting Sloten.
Een St Aylesskiff is met riemen 7,80 mtr breed. Reden om de smalle vaarten voor en na Balk links te laten liggen en andermaal het Slotermeer over te steken terug naar Woudsend en linksaf te gaan het Heegermeer op. Een dik wolkendek maakte het de maan onmogelijk om de roeiers wat bij te schijnen op weg naar Stavoren. Regen, west 4 op de kop en de duisternis waren elementen die dit gedeelte van de tocht het zwaarst maakten. Eenmaal in Stavoren gaf het licht van een nieuwe dag weer hoop en kon er wind mee weer wat ontspannender geroeid worden richting Hindeloopen. Met door een stralende ochtendzon verwarmde botten, was Hindeloopen het punt waar de meegenomen peddels aangesproken moesten worden, omdat er niet geroeid kon worden in de smalle vaart. Voor de wisseling van het voortstuwingsmateriaal waren er eerst nog de bevoorraders die de roeiers net buiten Hindeloopen met verse koffie stonden op te wachten. De tocht was volledig te volgen via eng5.nl waar de vorderingen via een tracking-systeem automatisch geupdate werden. Dat hier veelvuldig gebruik van werd gemaakt door het thuisfront bleek wel uit de hartverwarmende hoeveelheid support-appjes die via Whatsapp binnen stroomden. Na de hete koffie en sanitaire noodzakelijkheden, was het peddelen over een afstand van ongeveer 4 km een oncomfortabele maar welkome afleiding na bijna 24 uur roeien met de houten riemen.
Omdat er op de meren richting Stavoren behoorlijk wat tijd verloren was werd de snelheid richting Workum en Bolsward opgeschroefd om nog voor het donker te kunnen finishen in Leeuwarden. In Bolsward waren supporters uit Woudrichem aangekomen om de mannen van Martin richting de volgende stad te juichen. Dat was nodig want ook richting Harlingen was er veel wind tegen. In de wetenschap dat de wind het resterende deel van de tocht MDT gunstiger gezind zou zijn, trokken de heren na Harlingen de Groot&Grut 3 opnieuw het Van Harinxmakanaal op. Deze keer met wind mee, kwam Franeker al snel in zicht en was er nog één stad te gaan: Leeuwarden. In het licht van de ondergaande zon roeiden de heren nog eenmaal richting het noorden om via Berlikum weer af te zakken richting de finish. De geur van ‘stal’ zorgde voor een opleving in de boot. Op de grens tussen licht en donker werd om klokslag 21.00 uur na 215 km roeien de finish in Leeuwarden bereikt. Een klein welkomstcomité stond klaar om de heren van MDT met een applaus, bloemen, medailles en een fles single malt te feliciteren met hun epische prestatie.
Dankzij een goede voorbereiding waren er weinig fysieke ongemakken en denkt Martins Dream Team al na over een volgende uitdaging. Je kunt de avonturen van Martins Dream Team volgen op Facebook en Instagram.
