Gladde roeiboot

In vroeger tijden werden reddingen op zee uitgevoerd met roeiboten. De Amsterdamse werven van Slof en ‘t Kromhout waren gespecialiseerd in deze scheepsbouw. Voor de reddingsmaatschappijen de Noord- en Zuid-Hollandsche Redding-Maatschappij (de Noord) en de Zuid Hollandsche Maatschappij tot Redding van Schipbreukelingen (de Zuid) zijn veertien identieke roeiboten gebouwd. Eén van deze roeireddingboten werd door de Noord als Nr. 13 op Terschelling gestationeerd. 

Roerloos

Deze reddingboten van 8,50 meter lang werden ‘glad’ gebouwd: dat wil zeggen dat de huid aan de buitenkant glad was. Er waren twee houtlagen diagonaalsgewijs over elkaar gelegd met jute ertussen. Er bestaan ook reddingboten die overnaads zijn geklonken, maar die zijn van latere datum.
De voor- en achtersteven waren gelijk. Deze sloepen hadden dus geen roer, maar werden gestuurd met een stuurriem. In ruwe zee hoefde men dus niet te keren met het risico om te slaan. De stuurman ging gewoon naar de andere kant en de roeiers draaiden zich om.

Zelflozend

De sloepen werden met tien man geroeid. De boten waren zelflozend door middel van een dubbele bodem. Verder was er extra drijfvermogen door luchtkasten in de voor- en achtersteven en langs de boorden. Schipbreukelingen werden onder de roeidoften, waarop de roeiers zaten “geborgen”. Een weinig comfortabele en natte positie. Nr. 13 stond in de reddingbootschuur aan de haven, ongeveer op de plaats waar tegenwoordig de veerboten aanmeren. Door middel van een glijgoot kon de boot uit de schuur in het water van de haven worden gelaten.

Zusterschip

In 2005 vond journalist Jan Heuff een identiek zusterschip van de Nr 13. Het was een fraaie zeilsloep, die het casco van de klassieke roeireddingboot ‘Secretaris Schumacher’ bleek te zijn. Deze reddingboot was in 1900 ook bij de Amsterdamse werf van Slof gebouwd en had tot 1943 dienst gedaan op het station Ter Heyde. Op Terschelling werd een tweede reddingsactie opgezet: zusterschip ‘Schumacher’ werd aangekocht.

Redding

Najaar 2006 werd het zeiljachtje ontmanteld en begon de sloop. Hangend in de takels van het betonningsvaartuig ‘Terschelling’ werd met vereende krachten de kiel van het scheepje losgemaakt, een klus die buitengewoon weerbarstig was. Daarna ging de boot naar een werkplaats, de sloop van de dekopbouw werd ter hand genomen en in klassieke staat hersteld.

Demonstraties

Maar weinig exemplaren van de gladde roeiboten hebben de tand des tijd overleefd. In het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen staat nog een roeireddingboot op een originele lanceerwagen. In het museum in Egmond is ook nog een exemplaar te bewonderen. Op Terschelling komt de ‘Schumacher’ nog echt in actie. In de zomer zijn er demonstraties waarbij de roeireddingboot op lanceerwagen met Friese paarden over het strand gereden wordt, om bij goed weer te worden gelanceerd in zee. Een spektakel! Voor de demonstratiedata, klik hier >>

(Bron: Museumreddingboot Terschelling)